Σάββατο 1 Οκτωβρίου 2016

Good morning!

Κικιρίκου! Κικιρίκου! Κικιρίκου!
Τρεις φορές λαλεί ο αλέκτωρ και αποφασίζω να απαρνηθώ τον ύπνο μου.
Ένα καλό τέντωμα μήπως και κατορθώσω να συναρμολογήσω κορμί και σκέψεις.
Ακούγονται κάτι ανησυχητικά έντονα κρακ κρακ από τα πλευρά μου.
Σαν φθινοπωρινά ξερόκλαδα στο διάβα πεινασμένης αρκουδίτσας.
Σα να σπάνε καλιφορνέζικα καρύδια με πολλά αντιοξειδωτικά.
Σαν οπλές αράβικου αλόγου σε λιθόστρωτο ζαγορίσιο σοκάκι.

Πρωινή ωτοθεραπεία με Mulatu Astatke.
Kαφεδάκι με στέβια και ύστερα μια αναγεννησιακή πάστα.
Με λέξη μαγική, ανοίγουν τα πατζούρια και βγαίνω στο μπαλκόνι.
Πορτοκαλί στέγες, σα να είσαι στο Ντουμπρόβνικ, ας πούμε.
Good morning Dubrovnik!
Απλωμένα πολύχρωμα ρούχα, σα να είσαι στο Σουρινάμ, ας πούμε.
Good morning Surinam!

Μια μέλισσα θέλει να κάνει έρωτα μαζί μου.
Τολμηρό το εγχείρημα.
Δεν αντιλαμβάνεται η μοιραία ότι στις πολύ στενές επαφές...
κάποιος από τους δυο στο τέλος δεν αντέχει και...αποχωρεί.
Στον ουρανό χαζεύω σπαρμένα βαμβάκια και προσδοκίες για ελευθερία.
Παρατηρώντας πιο καλά, βλέπω τους σκλάβους στις φυτείες του Νότου.
Και λίγο πιο πέρα τους επιστάτες με το κρύο βλέμμα και το όπλο ανα χείρας.

Μπαίνω ξανά μέσα και ανοίγω ενοχικά την τηλεόραση.
Ο Άδωνης. Βρε καλώς το παλικάρι! Μου έλειψε.
Έχω να τον δω και να τον ακούσω πάνω από πέντε ώρες!
Κάτι λέει για τον Κυριάκο και για τον νέο Αρμαγεδώνα που έρχεται.
Τσιρίζει, χειρονομεί, λέει παροιμίες, κριτικάρει, χορογραφεί γκροτέσκα.
Stand up comedy, ένα πράγμα, χμμ... μ' αρέσει αυτός ο ηθοποιός, θα τον ψηφίσω!
Υποψιάζομαι όμως ότι τον κογιονάρανε άσχημα οι συμμαθητές του στο Γυμνάσιο...

Αλλάζω κανάλι και απολαμβάνω το "Σον το Πρόβατο".
Εμπνευσμένο κινούμενο σχέδιο.
Γελάει η καρδιά μου.
Αλαφρωμένος πλέον, ετοιμάζομαι για το Δάσος.
Εχουν συνάντηση σήμερα, όλα τα ζώα που δεν έχουν ακόμη εξημερωθεί.
Οπότε, λέω να πάω κι εγώ μια βόλτα...
Μπορεί και να τα πείσω να με δεχτούν.

Δευτέρα 25 Ιουλίου 2016

Το καλοκαιρινό παιδί


Παιδί όταν μου λέγανε, «έρχεται καλοκαίρι»,
ξεκίναγα απ’ το Μάιο να στήνομαι καρτέρι,
άνοιγα χαρτη, έψαχνα: «η Χρυσαφένια Άμμος»,
άντε να εξερευνήσουμε! Τι με κοιτάτε; Vamos!

Vamos amigos σε βουνά, σ' ερήμους παραλίες,
δεν έχουν φόβο τα χωριά, μήτε και κροταλίες!
Vamos σε μέρη ανθηρά, κεράσματα απ’ τη φύση,
Θα ζούμε την ανατολή, θα μας γλυκαίν' η δύση…

Το «καλοκαιρινό παιδί», 
ας βρούμε στην καρδιά μας,
να φύγουμ απ’ τις «φυλακές», 
και τ'αστικά όνειρά μας!

Παιδί όταν μου λέγανε, «έρχεται καλοκαίρι»,
σκεφτόμουνα περίπατους και να κρατώ ένα χέρι,
όρκος κρυφός ψιθυριστός, «ο Μυστικός ο Γάμος»,
άντε βρε ν’ αγαπήσουμε! Τι με κοιτάτε; Vamos!

Vamos amigos, μακριά, έξω από τον φραχτη,
ελάτε όλοι για βουτιές μέσα από καταρράχτη!
Vamos σ’ απάτητα νερά και σε παρθένα δάση,
είν'το παιχνίδι φιλικό, κανείς μας δε θα χάσει...

Το «καλοκαιρινό παιδί», 
ας βρούμε στην καρδιά μας,
να φύγουμ απ’ τις «φυλακές», 
και τ'αστικά όνειρά μας!

Τρίτη 28 Ιουνίου 2016

Mπρεξιτάρισμα


...το Βrexit μ΄εξιτάρισε
η θεία μου λαχτάρισε
ooh fuck! σα να κακάρισε
και ύστερα κλατάρισε

τζάμπα τα φροντιστήρια
πάνε και τα εισιτήρια
θερμά συλλυπητήρια
μυστήρια καβείρια

τρελός καιρός που αλλάζει η γη
και φτιάχνουν νέο χάρτη
κοντοζυγώνει η σφαγή
μέχρι τον άλλο Μάρτη

θα σφάξουν πρώτα την τιμή
ύστερα την ελπίδα
μετά θα έρθουν οι λιμοί
και η κοφτερή λεπίδα

το μόνο που 'χω να σου πω
όσο προλάβεις πήδα
κάνε το βήμα σου γοργό
έρχεται καταιγίδα

αυτά τα λίγα προς στιγμή
στην ώρα τους και άλλα
ας δούμε τώρα στην τιβί
πως την κλοτσάν την μπάλα

και αύριο πουρνό πουρνό
καιρός να μαζευτούμε
να ρίξουμε και μεις κλοτσιές
σ’ αυτούς που τους χρωστούμε...

Δευτέρα 15 Φεβρουαρίου 2016

Η Μεταμόρφωση του Σπαριλάξ

Θυμός γύρω σου.
Και θλίψη αβάσταχτη.
Περίπου το ίδιο είναι.
Ο θυμός είναι η ενεργοποιημένη θλίψη.
Η θλίψη, ο ανενεργός θυμός.
Προτιμότερος ο θυμός.
Αρκεί να μην εκτονωθεί με πυρηνικά.
Πάρε μια σφεντόνα, ένα τόξο.
Βάλε μια τρικλοποδιά.
Ε δεν είναι απαραίτητο να μας ανατινάξεις.
Αν το κάνεις, μετά δε θα χεις παρέα.
Συμβιβάζεσαι με μικροτραυματισμούς;
Να εκτονωθείς κι εσύ να συνέλθουμε κι εμείς.
Άντε, αποφάσισε,πώς θα το χειριστείς;
Εδώ γίνονται πράματα και θάματα.
Ο τρίτος παγκόσμιος στα γενοφάσκια του.
Κι εσύ είσαι είκοσι χρονών και σε έχει πιάσει σύγκρυο.
Όχι για τον πόλεμο αλλά γιατί μετα από πενήντα χρόνια μπορεί να μην πάρεις σύνταξη.
Αλλά είμαι εγώ εδώ για σένα και σου βρήκα λύση, να μην αγχώνεσαι.
Λοιπόν, θα φτιάξεις πρώτα ένα τόστ και θα πιεις κι ένα χυμό από ρόδι.
Θα ντυθείς καλά και ύστερα θα πας να πολεμήσεις.
Εκεί θα χάσεις ένα πόδι κι ένα μάτι και έτσι θα πάρεις πρόωρη αναπηρική.
Εκτός κι αν θες αντί για σύνταξη, να ανασυνταχθείς.
Έχεις φάει τρεις, δεν έχεις ρίξει κανέναν.
Αλλά δε φταις εσύ καυμένο μου, το χαυνωμένο γονίδιό σου ευθύνεται.
Που εκφυλίστηκε και αντί να δρα φροντίζει μόνιμα να αποδρά.
Να μη συμμετέχει, να μη δημιουργεί, να χει βγει απ' την πρίζα.
Κουμπώνεις κάθε μέρα το "σπαριλάξ" κι όλα είναι σχεδόν ωραία.
Όμως υπάρχει και η πολλαπλή δημιουργικότητα, έχεις ακούσει γι' αυτήν.
Η μικροσυμμμετοχή σε πολλά ετερόκλητα πράγματα.
Να σαι λίγο φίλος, λίγο παιδί, λίγο αθλητής, λίγο μάγειρας, λίγο κηπουρός, λίγο φιλόσοφος, λίγο ψυχολόγος, λίγο καθαριστής ρυπαρών σκέψεων, λίγο λιγομίλητος, λίγο χορευτής, λίγο εραστής, λίγο ποιητής, λίγο ευρηματικός, λίγο πότης, λίγο αλήτης, λίγο φιλόζωος, λίγο μαστοράτζα, λίγο υπναράς, λίγο σινεφίλ, λίγο ταξιδιάρης, λίγο ανήσυχος, λίγο θρήσκος, λίγο άθεος...
"Λίγα απ'όλα, λίγα από τα λοιπά...μη φας μονάχα φόλα και μη φοράς κιπά..", που λέει ο ποιητής.
Όσο πιο πολύ πάμε στα άκρα, τόσο πιο πολύ, μπερδευόμαστε.
Αφιερώνουμε τη ζωή μας σ' ένα θέμα και δινόμαστε ψυχή τε και σώματι.
Μας είπανε ότι είναι η εποχή της εξειδίκευσης και μεις το πιστέψαμε.
Και έτσι γίναμε μονότονοι, στερεότυποι και μάλλον πληκτικοί.
Οι Υπέροχοι Καταθλιπτικοι Επιτυχημένοι!
Η ζωή όμως είναι μια παλέτα πολλών χρωμάτων.
Και θέλει επίγευση, όχι λαίμαργες μπουκιές.
Μια τζούρα από ειρηνικά έλαια και όχι εισπνοές από πολεμικό μπουχαρή.
Κάπου στη μέση βρίσκεται η κρυμμένη αρμονία.
Αν νηστεύεις θα σκέφτεσαι το φαί.
Αν τρως πολύ, θα σκέφτεσαι να νηστέψεις, να κάνεις δίαιτα.
Δε θέλουμε να σκεφτόμαστε πολύ γιατί ύστερα βραχυκυκλώνουμε.
Εμείς θέλουμε να ρέουμε.
Ροή.
Οι μονιμότητες, οι εμμονές και τα κολλήματα είναι φράγματα...
Που εμποδίζουν τη φυσική πορεία.
Τη ζωή μας που θέλει να κυλησει, να χυθεί...
Να συναντηθεί με κόσμους καινούριους και να θαυμάσει πρωτόγνωρα συναισθήματα...
Δε χρειάζεται κόντρα.
Αν νιώσεις πίεση, αφέσου. Και φύγετε μαζί.
Αν νιώσεις τράβηγμα, καμία αντίσταση μην προβάλλεις, πήγαινε και συ προς τα κει.
Είτε με φιλιά κι αγκαλιές είτε με δαγκωματιές.
Μη προβληματίζεσαι γι' αυτό, θα αποφασίσεις εκείνη την ώρα.

Τρίτη 5 Ιανουαρίου 2016

So what?

   Το 2015, χιλιάδες Σύριοι πρόσφυγες επιχείρησαν να διασχίσουν το Αιγαίο, χρησιμοποιώντας φουσκωτά και αυτοσχέδια πλωτά μέσα, προκειμένου να γλιτώσουν από τις βόμβες που έπεφταν (και εξακολουθούν να πέφτουν) στην πατρίδα τους. Πολλοί εξ αυτών, δεν τα κατάφεραν και βυθίστηκαν αβοήθητοι σε άξενο, οργισμένο υδάτινο τάφο. Και η τραγωδία συνεχίζεται... 
     Πλέον το μάτι μας, εξοικειώθηκε. Συνήθισε και δε σοκαριζόμαστε με την εικόνα πνιγμένων παιδιών που ξεβράζονται καθημερινά στις ακτές. Παρακολουθούμε το όλο θέαμα με αξιοθρήνητη ψυχραιμία και η όρεξη μας για το μεσημεριανό μας ζεστό φαγάκι διόλου δεν κόβεται, αντιθέτως μεγαλώνει. Ίσως, όσο πιο πολύ θάνατο βλέπουμε, τόσο πιο ζωντανοί νιώθουμε...

Δεν ντρέπεστε ωρέ κοτζαμπάσηδες,
ξεφτιλισμένοι ψυχροί καπιτάλες,
καταραμένα ανεγκέφαλα όρνεα,
προκλητικοί πολιτικοί ισκαριώτες,
αυτιστικοί οικονομολόγοι,
νευρωτικοί στατιστικολόγοι,
χοληστερινούχοι γραφειοκράτες... 
αλλά και σεις ανθρωπάκια του καναπέους,
πολυθρονολάγνοι τηλεορασάκηδες,
λιπαροί  βολεμένοι καλοπερασάκηδες...
που δεν κουνάτε τον πουδραρισμένο κώλο σας 
να σταματήσει επιτέλους η γενοκτονία των Συρίων,
άνθρωποι που πνίγονται καθημερινά
έτσι απλά, πνίγονται,
πίνουν πολύ νερό
και μετά δεν μπορούν να αναπνεύσουν
και...πνίγονται!

ΠΡΟΣ ΑΓΝΩΣΤΑ ΕΞΕΛΙΓΜΕΝΑ 
ΔΙΑΠΛΑΝΗΤΙΚΑ ΕΙΔΗ ΤΟΥ ΔΙΑΣΤΗΜΑΤΟΣ:
Το ανθρώπινο είδος
είναι εκφυλισμένο,
μπάσταρδο και χυδαίο.
Διακρίνεται από σαδισμό
και συναισθηματική αφασία.
Είναι εγωιστικό, "γλιστερό",
με τα νύχια του τρώει τις σάρκες του
κι αν κάτι σοβαρό συμβαίνει
λέει: "so what"...!