Η Μεταμόρφωση του Σπαριλάξ

Θυμός γύρω σου.

Και θλίψη αβάσταχτη.

Περίπου το ίδιο είναι.

Ο θυμός είναι η ενεργοποιημένη θλίψη.

Η θλίψη, ο ανενεργός θυμός.

Προτιμότερος ο θυμός.

Αρκεί να μην εκτονωθεί με πυρηνικά.

Πάρε μια σφεντόνα, ένα τόξο.

Βάλε μια τρικλοποδιά.

Ε δεν είναι απαραίτητο να μας ανατινάξεις.

Αν το κάνεις, μετά δε θα χεις παρέα.

Συμβιβάζεσαι με μικροτραυματισμούς;

Να εκτονωθείς κι εσύ να συνέλθουμε κι εμείς.

Άντε, αποφάσισε,πώς θα το χειριστείς;

Εδώ γίνονται πράματα και θάματα.

Ο τρίτος παγκόσμιος στα γενοφάσκια του.

Κι εσύ είσαι είκοσι χρονών και σε έχει πιάσει σύγκρυο.
Όχι για τον πόλεμο αλλά γιατί μετα από πενήντα χρόνια μπορεί να μην πάρεις σύνταξη.

Αλλά είμαι εγώ εδώ για σένα και σου βρήκα λύση, να μην αγχώνεσαι.

Λοιπόν, θα φτιάξεις πρώτα ένα τόστ και θα πιεις κι ένα χυμό από ρόδι.
Θα ντυθείς καλά και ύστερα θα πας να πολεμήσεις.
Εκεί θα χάσεις ένα πόδι κι ένα μάτι και έτσι θα πάρεις πρόωρη αναπηρική.

Εκτός κι αν θες αντί για σύνταξη, να ανασυνταχθείς.

Έχεις φάει τρεις, δεν έχεις ρίξει κανέναν.

Αλλά δε φταις εσύ καυμένο μου, το χαυνωμένο γονίδιό σου ευθύνεται.

Που εκφυλίστηκε και αντί να δρα φροντίζει μόνιμα να αποδρά.

Να μη συμμετέχει, να μη δημιουργεί, να χει βγει απ' την πρίζα.

Κουμπώνεις κάθε μέρα το "σπαριλάξ" κι όλα είναι σχεδόν ωραία.

Όμως υπάρχει και η πολλαπλή δημιουργικότητα, έχεις ακούσει γι' αυτήν.

Η μικροσυμμμετοχή σε πολλά ετερόκλητα πράγματα.

Να σαι λίγο φίλος, λίγο παιδί, λίγο αθλητής, λίγο μάγειρας, λίγο κηπουρός, λίγο φιλόσοφος, λίγο ψυχολόγος, λίγο καθαριστής ρυπαρών σκέψεων, λίγο λιγομίλητος, λίγο χορευτής, λίγο εραστής, λίγο ποιητής, λίγο ευρηματικός, λίγο πότης, λίγο αλήτης, λίγο φιλόζωος, λίγο μαστοράτζα, λίγο υπναράς, λίγο σινεφίλ, λίγο ταξιδιάρης, λίγο ανήσυχος, λίγο θρήσκος, λίγο άθεος...

"Λίγα απ'όλα, λίγα από τα λοιπά...μη φας μονάχα φόλα και μη φοράς κιπά..", που λέει ο ποιητής.

Όσο πιο πολύ πάμε στα άκρα, τόσο πιο πολύ, μπερδευόμαστε.
Αφιερώνουμε τη ζωή μας σ' ένα θέμα και δινόμαστε ψυχή τε και σώματι.
Μας είπανε ότι είναι η εποχή της εξειδίκευσης και μεις το πιστέψαμε.
Και έτσι γίναμε μονότονοι, στερεότυποι και μάλλον πληκτικοί.
Οι Υπέροχοι Καταθλιπτικοι Επιτυχημένοι!

Η ζωή όμως είναι μια παλέτα πολλών χρωμάτων.
Και θέλει επίγευση, όχι λαίμαργες μπουκιές.

Μια τζούρα από ειρηνικά έλαια και όχι εισπνοές από πολεμικό μπουχαρή.

Κάπου στη μέση βρίσκεται η κρυμμένη αρμονία.

Αν νηστεύεις θα σκέφτεσαι το φαί.

Αν τρως πολύ, θα σκέφτεσαι να νηστέψεις, να κάνεις δίαιτα.

Δε θέλουμε να σκεφτόμαστε πολύ γιατί ύστερα βραχυκυκλώνουμε.

Εμείς θέλουμε να ρέουμε.

Ροή.

Οι μονιμότητες, οι εμμονές και τα κολλήματα είναι φράγματα...
Που εμποδίζουν τη φυσική πορεία.

Τη ζωή μας που θέλει να κυλησει, να χυθεί...
Να συναντηθεί με κόσμους καινούριους και να θαυμάσει πρωτόγνωρα συναισθήματα...

Δε χρειάζεται κόντρα.

Αν νιώσεις πίεση, αφέσου. Και φύγετε μαζί.

Αν νιώσεις τράβηγμα, καμία αντίσταση μην προβάλλεις, πήγαινε και συ προς τα κει.

Είτε με φιλιά κι αγκαλιές είτε με δαγκωματιές.

Μη προβληματίζεσαι γι' αυτό, θα αποφασίσεις εκείνη την ώρα.