Σάββατο 1 Οκτωβρίου 2016

Good morning!

Κικιρίκου! Κικιρίκου! Κικιρίκου!
Τρεις φορές λαλεί ο αλέκτωρ και αποφασίζω να απαρνηθώ τον ύπνο μου.
Ένα καλό τέντωμα μήπως και κατορθώσω να συναρμολογήσω κορμί και σκέψεις.
Ακούγονται κάτι ανησυχητικά έντονα κρακ κρακ από τα πλευρά μου.
Σαν φθινοπωρινά ξερόκλαδα στο διάβα πεινασμένης αρκουδίτσας.
Σα να σπάνε καλιφορνέζικα καρύδια με πολλά αντιοξειδωτικά.
Σαν οπλές αράβικου αλόγου σε λιθόστρωτο ζαγορίσιο σοκάκι.

Πρωινή ωτοθεραπεία με Mulatu Astatke.
Kαφεδάκι με στέβια και ύστερα μια αναγεννησιακή πάστα.
Με λέξη μαγική, ανοίγουν τα πατζούρια και βγαίνω στο μπαλκόνι.
Πορτοκαλί στέγες, σα να είσαι στο Ντουμπρόβνικ, ας πούμε.
Good morning Dubrovnik!
Απλωμένα πολύχρωμα ρούχα, σα να είσαι στο Σουρινάμ, ας πούμε.
Good morning Surinam!

Μια μέλισσα θέλει να κάνει έρωτα μαζί μου.
Τολμηρό το εγχείρημα.
Δεν αντιλαμβάνεται η μοιραία ότι στις πολύ στενές επαφές...
κάποιος από τους δυο στο τέλος δεν αντέχει και...αποχωρεί.
Στον ουρανό χαζεύω σπαρμένα βαμβάκια και προσδοκίες για ελευθερία.
Παρατηρώντας πιο καλά, βλέπω τους σκλάβους στις φυτείες του Νότου.
Και λίγο πιο πέρα τους επιστάτες με το κρύο βλέμμα και το όπλο ανα χείρας.

Μπαίνω ξανά μέσα και ανοίγω ενοχικά την τηλεόραση.
Ο Άδωνης. Βρε καλώς το παλικάρι! Μου έλειψε.
Έχω να τον δω και να τον ακούσω πάνω από πέντε ώρες!
Κάτι λέει για τον Κυριάκο και για τον νέο Αρμαγεδώνα που έρχεται.
Τσιρίζει, χειρονομεί, λέει παροιμίες, κριτικάρει, χορογραφεί γκροτέσκα.
Stand up comedy, ένα πράγμα, χμμ... μ' αρέσει αυτός ο ηθοποιός, θα τον ψηφίσω!
Υποψιάζομαι όμως ότι τον κογιονάρανε άσχημα οι συμμαθητές του στο Γυμνάσιο...

Αλλάζω κανάλι και απολαμβάνω το "Σον το Πρόβατο".
Εμπνευσμένο κινούμενο σχέδιο.
Γελάει η καρδιά μου.
Αλαφρωμένος πλέον, ετοιμάζομαι για το Δάσος.
Εχουν συνάντηση σήμερα, όλα τα ζώα που δεν έχουν ακόμη εξημερωθεί.
Οπότε, λέω να πάω κι εγώ μια βόλτα...
Μπορεί και να τα πείσω να με δεχτούν.