- - Όλο τσακώνονται οι άνθρωποι. Σκοτεινιές, νεύρα,
ζήλια, αγωνία…
- - Ε, αφού δεν έχουν φαντασία.
- - Είναι έλλειψη φαντασίας, θαρρείς;
- - Θαρρώ δεν πίνουμε απ’ την ίδια πηγή νερό καθαρό…
- - Δε σε καταλαβαίνω.
- - Αυτό είναι και το πρόβλημα. Ότι δεν
καταλαβαίνει ο ένας τον άλλον, δεν αντιλαμβάνεται ότι όταν νοσεί ο άλλος, νοσεί
και ο ίδιος αφού όλοι προερχόμαστε από την ίδια μαγιά.
- - Με διαφορετική μαγκιά;
- - Με διαφορετική συναισθηματική ωριμότητα. Γι' αυτό ίσως και να χρειάζεται να διαχωριστεί η ήρα από το στάρι…
- - Όλο με γρίφους μιλάς.
- - Ωραία, θα το πούμε απλά. Σ’ αυτούς τους παράξενους
καιρούς που ζούμε, ενδιαφέρον θα είχε να αναζητήσουμε ή να φτιάξουμε τη φυλή μας.
Επειδή είναι λίγο δύσκολο να συμπεριφερθούμε σαν ενιαία φυλή, ως ένα είδος,
αφού δεν μπορούμε να κατανοήσουμε την αδιάσπαστη μορφή του σύμπαντος και την
ακατάλυτη ροή του, ας φτιάξουμε κάμποσες φυλές μήπως και καταφέρουμε να συνεννοηθούμε.
Φυσικά δεν αναφέρομαι σε φυλές αθλητικών ομάδων, πολιτικών κομμάτων,
θρησκευτικών πίστεων. Αναφέρομαι στο σχηματισμό μικρών φυλών με κοινό όραμα, με
αλληλοϋποστήριξη, αλληλοβοήθεια, ανταλλαγή απόψεων και αγαθών. Δηλαδή για έναν
πολύ απλό και φυσικό τρόπο ζωής που μπορούν να δημιουργήσουν κάποιοι άνθρωποι
αν διαθέτουν μια σταλιά νου. Και βέβαια, σ’ αυτές τις μικρές φυλές δε θα
υπάρχουν κριτήρια πλούτου, ομορφιάς, καταγωγής, φύλου, ζωδίου, μήκος πέους, πυκνότητα
στήθους…
- - Ωραία είναι όλα αυτά στη θεωρία, αλλά μπορείς
να μας πεις πώς θα γίνει αυτό;
- - Τίποτα. Αυτές οι ομάδες μπορούν να ξεπεταχτούν
εύκολα σαν ξεχωριστές ποικιλίες μανιταριών, ας πούμε. Και να βρουν τον τρόπο τους
να φωτοσυνθέτουν… Καλό θα ήταν βέβαια να αποκεντρωθούν! Τέτοιες κοινωνικές
ομάδες λειτουργούν πιο αρμονικά στην ύπαιθρο και όχι στα αστικά κελιά…
- - Πιο συγκεκριμένα;
- - Μια ωραία πρωία με απαλό αεράκι, διαπιστώνεις
ότι έχεις δημιουργήσει στη ζωή σου ψεύτικες ανάγκες. Και έχει γίνει σκλάβος τους.
Όλος ο βασανιστικός αγώνας σου γίνεται για την εκπλήρωση αναγκών και επιθυμιών
που σου παρουσιάστηκαν ως τέτοιες και σε εξαπάτησαν. Τις απαρνιέσαι λοιπόν
συνειδητά και ψύχραιμα και παίρνεις τη φυλή σου, ή σε παίρνει αυτή για να επιλέξετε
να ζήσετε πιο έξυπνα, πιο φιλικά. Δίχως να έχετε πράγματα να χωρίσετε. Μόνο να
μοιραστείτε.
- - Και δε μου λες, θα έχει και αρχηγό η φυλή;
- - Θα έχει κι έναν αρχηγό αλλά μη φανταστείς ότι
θα μοιάζει με τη «Θυμωμένη Αρκούδα».
- - Χμμ… αν θα έχει αρχηγό αλλάζει το όραμά σου.
- - Εντάξει κάθε μήνα όλοι οι άντρες θα παλεύουν
σώμα με σώμα με ένα αγριογούρουνο και όποιος καταφέρει να επιβιώσει, θα
χρήζεται Αρχηγός. Αλλά δεν είναι εκεί το θέμα. Ο καθένας εξάλλου, θα έχει το
ρόλο του.
- - Και γιατί να μην είναι γυναίκα αρχηγός;
- - Μα η γυναίκα είναι ούτως η άλλως αρχηγός. Οι
τίτλοι αυτοί διεκδικούνται μόνο απ’ τους άντρες που είναι απ’ τη φύση τους πιο
ανασφαλείς.
- - Με μπέρδεψες.
- - Να σου πω… μεσημέριασε και δεν έχω φάει τίποτα.
- - Έλα να ψήσουμε μερικά κάστανα που μάζεψα.
- - Αρχίζουμε να συνεννοούμαστε.
