Το καλοκαιρινό παιδί

Παιδί όταν μου λέγανε, «έρχεται καλοκαίρι»,

ξεκίναγα απ’ το Μάιο να στήνομαι καρτέρι,

άνοιγα χαρτη, έψαχνα: «η Χρυσαφένια Άμμος»,

άντε να εξερευνήσουμε! Τι με κοιτάτε; Vamos!

Vamos amigos σε βουνά, σ' ερήμους παραλίες,

δεν έχουν φόβο τα χωριά, μήτε και κροταλίες!

Vamos σε μέρη ανθηρά, κεράσματα απ’ τη φύση,

Θα ζούμε την ανατολή, θα μας γλυκαίν' η δύση…

Το «καλοκαιρινό παιδί», 
ας βρούμε στην καρδιά μας,

να φύγουμ απ’ τις «φυλακές», 
και τ'αστικά όνειρά μας!

Παιδί όταν μου λέγανε, «έρχεται καλοκαίρι»,

σκεφτόμουνα περίπατους και να κρατώ ένα χέρι,

όρκος κρυφός ψιθυριστός, «ο Μυστικός ο Γάμος»,

άντε βρε ν’ αγαπήσουμε! Τι με κοιτάτε; Vamos!

Vamos amigos, μακριά, έξω από τον φραχτη,
ελάτε όλοι για βουτιές μέσα από καταρράχτη!

Vamos σ’ απάτητα νερά και σε παρθένα δάση,

είν'το παιχνίδι φιλικό, κανείς μας δε θα χάσει...

Το «καλοκαιρινό παιδί», 
ας βρούμε στην καρδιά μας,

να φύγουμ απ’ τις «φυλακές», 
και τ'αστικά όνειρά μας!