Δευτέρα 15 Αυγούστου 2022

Me gusta Agosto

- Δεν υπάρχουν ειδήσεις τον Αύγουστο.

- Πώς σου ήρθε αυτό; 

- Το έχει πει ο Ουμπέρτο Έκο.

- Διαφωνώ με τον Ουμπέρτο.

- Γιατί;    

- Έκο διαφορετική γκνώμη.

- Για ν' ακούσω..

- Θεωρώ ότι υπάρχουν πολλές ειδήσεις τον Αύγουστο αλλά η λάμψη του φεγγαριού μας τυφλώνει και δεν βλέπουμε.

- Αυτό είναι μόνο;

- Είναι και η προσδοκία των διακοπών, η οποία διακόπτει το ενδιαφέρον μας και την προσήλωσή μας για τα γεγονότα που εξελίσσονται στον πλανήτη.

- Όλοι είναι απασχολημένοι με τον εαυτό τους ε;

- Ούτως η άλλως. Αλλά τον Αύγουστο παραγίνεται το κακό.

- Εδώ ο κόσμος καίγεται..

- Και οι νύφες δεν πρόκειται να σταματήσουν να λούζονται.

- Στην Ουκρανία έχει πόλεμο τώρα;

- Φυσικά και έχει, χαμός γίνεται αλλά τώρα χαλάρωσε μωρό μου, πλατσούρισε στα νεράκια, παίξε με την άμμο κι αν σου μπαίνει στο μαγιό βγάλτο να μαυρίσεις ομοιόμορφα..

- Δηλαδή να μη σκέφτομαι τίποτα τώρα, να αφεθώ;

- Να αφεθείς, το έχεις ανάγκη. 

- Με τον covid να μην ανησυχώ;

- Ποιος covid παιδί μου; Ακούς τίποτα στην τηλεόραση για covid;

- Όχι, δεν πήρε το αυτί μου κάτι.

- Πολύ ωραία. Μπορείς ελεύθερα να αγκαλιάζεσαι  και να φιλιέσαι με όποιον γουστάρεις.

- Με όποιον θέλω;

- Ακριβώς. Χάρισε απλόχερα αγκαλιές και φιλιά, πού ξέρεις τί θα γίνει το Χειμώνα.

- Έλα, μη με φοβίζεις..

- Όχι μωρό μου..

- Πες μου σε παρακαλώ κάτι ήρεμο, γλυκό, αισθαντικό, σα μελτέμι δροσερό.. 

- Τέλη δεκαετίας '80, Αύγουστος, μεσημέρι, είσαι κορίτσι στην αρχή της εφηβείας, μεσημέρι, φυσάει απαλά, ακούγονται τζιτζίκια, κουκούτσια από καρπούζι στην αυλή, η ουρά ενός σκύλου κάτω από άσπρο πλαστικό τραπέζι, όλοι κοιμούνται στο σπίτι στο χωριό εκτός από σένα. Με σαγιονάρες, μπλε σορτσάκι με ρίγα στο πλάι και λευκό μπλουζάκι που γράφει smile παίρνεις το μονοπάτι που βγάζει στην πλατεία. Κάτω από το πλατάνι είναι ένας άγνωστος νεαρός νοστιμούλης, λίγο πιο μεγάλος από σένα, γυμνός απ'  τη μέση και πάνω, δίπλα του ξεκουράζεται ένα ποδήλατο bmx κιτρινόμαυρο. - Γεια λες, ντροπαλά. - Γεια λέει κι αυτός, με επιτηδευμένα παραπάνω μπάσο στη φωνή του. Μάγουλα ερυθρά σα φρούτα που ωρίμασαν ξαφνικά. - Εδώ μένεις; - Ναι, πάνω στον πλάτανο. Γελάς και γελάει. - Διψάω, λες και πιστεύεις ότι μίλησες όσο πιο ξεκάθαρα γίνεται. - Έχει μια βρύση πιο πέρα, λέει αυτός με αθωότητα. - Θα μου δείξεις; ρωτάς εσύ. - Έλα πάμε, λέει αυτός. Φτάνετε στη βρύση. Το κρύο νερό τρέχει από τη βρύση.. Τρέχει, τρέχει με ορμή χωρίς όμως να μπορεί να σβήσει αυτό που έχει ήδη αρχίσει ν' ανάβει...