Έχω τα νεύρα μου σήμερα. Όχι σήμερα, εδώ και καιρό. Εκνευρίζομαι με την πορεία του Ανθρώπου. Ενοχλούμαι με τη "φυσιολογική" εξέλιξη του είδους μας και με το γεγονός ότι δεν γίνεται καν συζήτηση για το που οδεύουμε, για το μέλλον μας, για το ενδεχόμενο μήπως και χάσαμε το νόημα της ίδιας μας της ύπαρξης. Δεν ξέρω. Μπορεί σε κάποιους να φανώ παρωχημένος και να δείχνω ότι δεν μπορώ να ακολουθήσω το Τρένο της Εξέλιξης (τρομάρα του!) αλλά αισθάνομαι ότι η ζωή έχασε την απλότητά της. Τη δωρικότητα, που θα ταν όμορφο να δείχναμε όλοι μας. Οι άνθρωποι απώλεσαν το γονιδιακό τους προσανατολισμό, μπαίνοντας σαν λαθρεπιβάτες σ' ένα προοδευτικό βαγόνι χωρίς να ξέρουν που θα φτάσουν. Το κεφάλι τους έγινε ένας βασανιστικός σκληρός δίσκος με άχρηστη γνώση, υπερφορτωμένος με αμέτρητα αδηφάγα μολυσμένα bytes.
Μήπως έχει υπερεκτιμηθεί η μόρφωση και η πληροφορία; Γραφή, ανάγνωση, μαθηματικά, γεωμετρία, δεν είναι αρκετά; Γυμναστική και Μελέτη του Περιβάλλοντος, ως εκεί. Όλα τα υπόλοιπα είναι όντως τόσο σημαντικά; Κάθεται το παιδί 25 χρόνια σε μια καρέκλα για να σπουδάσει. Εικοσιπέντε χρόνια το σώμα του σ' αυτήν την παρά φύση θέση. Για να μορφωθεί κανείς, πρέπει 25 χρόνια να υποδυθεί τον παράλυτο! Πως να είναι καλά ύστερα; Είναι φυσικό ότι θ' αρρωστήσει. Μια έρευνα σοβαρού Πανεπιστημίου του εξωτερικού, κατέδειξε ότι το 40% των εφήβων του δυτικού κόσμου δεν μπορούν να κρατήσουν το βάρος τους στο μονόζυγο. Όχι να κάνουν έλξη, απλώς να κρατηθούν. Συγκλονιστικό το ποσοστό. Βλέπεις όμως ανθρώπους που καταπιάνονται με χειρωνακτικά θέματα. Είναι ροδοκόκκινοι, γελαστοί και με όρεξη για ζωή. Είναι σίγουρα πιο υγιείς, οι άντρες μάλλον έχουν καλύτερη στύση και οι γυναίκες τους, ξεγελούν την κατάθλιψη με τη δράση και την ενέργεια. Με την κατάφαση για ζωή. Τι να το κάνω αν ξέρεις να μιλήσεις για τη "θεωρία των χορδών", αλλά δεν μπορείς να μου ανάψεις φωτιά, ας πούμε; Πριν 400.000 χρόνια, υποψιάζομαι ότι θα μπορούσαν πιο εύκολα. Τώρα χρειαζόμαστε μια ντουζίνα χημικά προσανάμματα.
Το Σύστημα, απεφάνθη ότι είναι η εποχή της εξειδίκευσης και σύσσωμο το προβατίζον ανυποψίαστο κοινό έσπευσε να ενθαρρύνει τους γόνους του να εξειδικευτούν, θεωρώντας ότι ένα λαμπρό μέλλον προδιαγράφεται μπροστά τους. Η κατάληξη ήταν να δημιουργηθεί ένας τεχνοκρατικός new wave αυτιστικός στρατός που μπορεί στον τομέα του να είναι ιδιοφυΐα, να ξέρει δηλαδή να προγραμματίζει τα πιο εξελιγμένα συστήματα παρακολούθησης στον Κυβερνοχώρο, αλλά να μην μπορεί να προγραμματίσει μια εκδρομή με φίλους στην εξοχή. Μπορεί κάποιος να σχεδιάζει σόλες vibram αλλά τί να το κάνεις όταν δεν μπορεί να δέσει τα κορδόνια του;
Χάθηκε η φρεσκάδα, η ζωντάνια, το καρδιοχτύπι. Ο κόσμος κονσερβοποιείται, στα ράφια πουλάνε τη χαρά, και οι άνθρωποι τρέχουν με συντονισμένο βορειοκορεάτικο βηματισμό να προλάβουν τις συναισθηματικές εκπτώσεις που υποδόρια μεταγγίζουν οι Βελούδινοι Χειρουργοί της Συνείδησης, δημιουργώντας επίπλαστες ανάγκες. Γιατί το λέω αυτό; Δείτε ένα παράδειγμα. Παρατηρήστε τα πρόσωπα των καταναλωτών σε μεγάλα καταστήματα ρούχων για παράδειγμα. Στο ταμείο, όταν ετοιμάζονται να πληρώσουν οι περισσότεροι είναι απογοητευμένοι, ανεξήγητα κατσούφηδες, δείχνουν τόσο δυσαρεστημένοι και άδειοι που αναρωτιέσαι τί συμβαίνει τελικά; Μετανιώνουν που θα δώσουνε κάποια χρήματα; Δεν είναι και τόσο σίγουροι για την επιλογή του ενδύματος που επιλέξανε; Δεν εισπράττουν την προσδοκώμενη χαρά που θα έπρεπε να νιώθουν; Ή μήπως το σύνθημα "καταναλώστε όσο προλάβετε" των Βελούδινων Χειρουργών της Συνείδησης, είναι μια εντυπωσιακά ενορχηστρωμένη εξαπάτηση που κρύβει τη σκόνη κάτω απ' το χαλάκι και ετοιμάζεται να υποδεχτεί με υποτιθέμενη ευγένεια επισκέπτες όλων των διανοητικών (δυστυχώς) φασμάτων;
Ρεπλίκες και απομιμήσεις παντού, οι στόχοι και τα όνειρα προσδιορισμένα εκ προοιμίου και όλα δείχνουν τόσο αβάσταχτα φυσιολογικά...
