What the fuck?
Ο πλανήτης φλέγεται, κι εμείς βαυκαλίζουμε τον μικροαστισμό μας με τηλεπαιχνίδια, shows, εκπομπές lifestyle και με ένα σπαραξικάρδιο θεατρικό ενδιαφέρον για τα οικογενειακά δράματα των άλλων που στην πραγματικότητα καμουφλάρει την κουτσομπόλικη στόφα μας.
O πλανήτης κοχλάζει κι εμείς εκεί, στην κλειδαρότρυπα, έχουμε κολλήσει το μπιρμπιλωτό μάτι μας και αυνανιζόμαστε με τον πόνο του άλλου.
Τα Μέσα Μαζικής Εξημέρωσης, επειδή καταλαβαίνουν τις ανάγκες μας κι επειδή θαυμάζουν το βάθος της επιφάνειάς μας, μας προσφέρουν πλείστα θεάματα με μπόλικο αίμα, σπέρμα και κέρμα κι εμείς φυσικά τα δεχόμαστε όλα αυτά με ύφος περίλυπο και δήθεν αγανακτισμένο. Ωστόσο, για να μην μπερδευόμαστε και χάνουμε τη στοχοπροσήλωσή μας, συντονίζονται να παίζουν όλα το ίδιο, ολημερίς κι ολονυχτίς.
Μα τα χίλια κανάλια, τί φάση είναι αυτή;
Εδώ ο κόσμος καίγεται και τα Μέσα χτενίζονται με φτηνές τσατσάρες!
Πισπιρίγκου κυρίες και κύριοι.
Όλη η Ελλάδα μιλάει για την Πισπιρίγκου.
Πις πις πις γατούλες ελάτε να σας ταΐσουμε θάνατο και σεξ.
Από το πρωί μέχρι το βράδυ, σε όλα τα δελτία η Πισπιρίγκου.
(Ε, πώς να το πω κομψά, ε, δηλαδή, θέλω να εκφράσω την κορεσμένη μου πια υπομονή, διότι, παρότι παρήλθε το Πάσχα, ε, μας τα κάνατε, ε, θέλω να πω, νιώθω ένα πρήξ... έ. ένα οίδημα, ε, τσουρέκια πασχαλινά, στη βουβωνική μου χώρα, ε, δεν ξέρω αν έγινα αντιληπτός.)
Μα είναι δυνατόν;
Η μαντάμ αυτή, έκανε κάτι το αποτρόπαιο, ειδεχθές, φριχτό, που δε χωράει ο νους του ανθρώπου, μια σύγχρονη Μήδεια κτλ. κτλ.. της έστριψε η βίδα, πώς να το πούμε. Οκ, συνελήφθη, θα δικαστεί, θα την χώσουν στο άσυλο, δεν ξέρω τί θα γίνει. Γιατί όμως πρέπει να ενδιαφέρει αυτή η είδηση τον μέσο πολίτη και να τον βομβαρδίζουν συνεχώς με νέες αποκαλύψεις και συγκλονιστικές λεπτομέρειες;
Γιατί πρέπει να με νοιάζει ο Φιλιππίδης, ο Λιγνάδης και ο πιλότος;
Μα δεν έχει αλλάξει τίποτα από τις ρωμαϊκές αρένες;
Ορέγεται τόσο πολύ ο κοσμάκης την διαπόμπευση από το ζεστό του σαλονάκι;
Αλλά και σεις αλήτες... ρουφιάνοι..
Γιατί κύριε Χατζηνικολάου στο "Ενώπιος Ενωπίω", καλείς πλέον μόνο τραγουδιστές και ηθοποιούς και τους πολιτικούς τους έχεις στο απυρόβλητο;
Αυτή είναι η μάχιμη, ερευνητική δημοσιογραφία;
Γιατί δε συζητιέται καθόλου η ξεκάθαρη κλοπή στο ρεύμα με την περίφημη ρήτρα αναπροσαρμογής;
Γιατί δε λένε τίποτα για τα καύσιμα; (οι Κασσάνδρες εικάζουν ότι η τιμή της βενζίνης μπορεί να φτάσει τα 3 ευρώ!!!).
Γιατί κύριοι δεν ενημερώνετε το κοινό για όσα συγκλονιστικά διαδραματίζονται αυτή τη στιγμή στην υφήλιο;
Αλήθεια, πόσοι γνωρίζουν ότι εδώ και δυο χρόνια μαίνεται εμφύλιος πόλεμος στην Αιθιοπία με αδιανόητο αριθμό νεκρών ανθρώπων;
Πόσοι ξέρουν ότι ο πόλεμος στο Κόσσοβο, έγινε για να μετατραπεί η περιοχή σε διαμετακομιστικό κέντρο των ναρκωτικών που εισάγονται από το Αφγανιστάν (μήκων η υπνοφόρος) για να προωθηθούν σε όλον τον κόσμο (είναι πολλά τα δις Άρη);
Πόσοι έχουν αντιληφθεί ότι τους τελευταίους δυο μήνες, (απ' όταν ξεκίνησε ο πόλεμος στην Ουκρανία), αγοράζονται κράτη ολόκληρα;
- Πώς είπατε κύριε;
Αυτό ακριβώς που ακούσατε.
Οι αναπτυσσόμενες χώρες του κόσμου (πάνω από 100) σε Αφρική, Ασία και Νότιο Αμερική αντιμετωπίζουν προβλήματα εξυπηρέτησης των δανείων τους και με δεδομένο ότι η η τιμή της ενέργειας έχει εκτιναχτεί όπως εξάλλου και ότι μεγάλο τμήμα των χωρών αυτών είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με τα σιτηρά (και όχι μόνο) της Ρωσίας και της Ουκρανίας, έχουν πλέον φτάσει στο χείλος του γκρεμού αλλά ευτυχώς υπάρχει από πίσω το ρέμα του ΔΝΤ!
Έτσι λοιπόν, εμφανίζεται αυτός ο υπέροχος οικονομικός οργανισμός και πάει στον πρόεδρο του Σρι Λάνκα, στον πρόεδρο του Πακιστάν, της Λιβύης, της Αιγύπτου, της Αργεντινής κτλ κτλ. και τους λέει με εμψυχωτικό τρόπο:
- Οοοο my friends, μη σκιάζεστε μωρέ, ο unkle Σαμ, θα σας γιατρέψει όλα σας τα προβλήματα.
Αυτοί τον θωρούν με δέος, τα μάτια τους γουρλώνουν (φαίνεται πολύ έντονα το ασπράδι), τα χείλη τους γίνονται μπλαβί και με τρεμάμενη φωνή ίσα που ψελλίζουν σε σπαστά αγγλικά:
- Υοu mean dollars?
- Of course, a lot of dollars.
Πέφτουν τότε γονυπετείς χάμω και τους φιλούν τα πρωτεϊνούχα τους ποδάρια.
Οπότε, εν μία νυκτί, υπογράφεται ένα πολύ σφιχτοδεμένο συμβόλαιο οικονομικής αιχμαλωσίας και η διακυβέρνηση του κράτους αλλάζει χέρια (τυπικά εμφανίζονται κάποιες εγχώριες πολιτικές μαριονέτες στην τηλεόραση για να εξευμενίζουν τον λαό).
Και τα κομμάτια του παζλ μπαίνουν στην θέση τους σιγά σιγά.
Βρίσκουμε δύο γίγαντες που τροφοδοτούν τον πλανήτη. Τη Ρωσία και την Ουκρανία. Τους βάζουμε σε πόλεμο. Κλείνουμε τις στρόφιγγες. Οι χώρες που εξαρτώνται απ' αυτές τις δυνάμεις, κλυδωνίζονται, ασφυκτιούν, ζητούν χείρα βοηθείας. Τότε εμφανίζονται οι οικονομικοί σωτήρες - τοκογλύφοι. Και χωρίς να χυθεί αίμα (άσε τους τους άλλους να σφάζονται), αγοράζουν ολόκληρα έθνη και δεν παίρνει κανείς χαμπάρι. Τα νομίσματα αυτών των χωρών υποτιμώνται, τα δάνεια είναι σε δολάρια, οπότε η αιχμαλωσία είναι μόνιμη και δεν υπάρχει καμία περίπτωση απελευθέρωσης. Σ' όλα αυτά προστίθεται και η τηλεοπτική προπαγάνδα που άλλοτε φοβίζει ενίοτε (υποτίθεται) ψυχαγωγεί, συνήθως χαυνώνει.
Εν κατακλείδι, τούτη την ώρα, που ο πόνος ξεχειλίζει και πνίγονται αμέτρητοι καημοί, ο πλανήτης μας, βιώνει μια κατάσταση καφκική, που όμοιά της, δεν έχει υπάρξει.
Μια σύγχρονη αποικιοκρατία, οικονομικού τύπου.
Και δε μιλάει κανείς.
Κι ας είναι τόσο πρόδηλο.
Κι αν πας να αρθρώσεις λόγο, σε λένε συνομωσιολάγνο.
Είναι τα τραβάς τα φυόμενα εκ του δέρματος κεράτια ιμάτια του πρωκτού σου!
