Η τέχνη του να φεύγεις

Η τέχνη του να φεύγεις είναι μαγκιά και σε σώζει...

Να φεύγεις όταν δεν σε χωράει ο τόπος.
Να φεύγεις πριν γίνεις τελείως κομμάτια.
Να φεύγεις όταν έχεις φέρει χοντρές ζαριές και το θέλεις διπλό.
Να φεύγεις σαν γλυκός πυρετός.
"Να φεύγεις να φεύγεις να φεύγεις ώσπου να βρεις τις ακτές
που χρόνια, τα χρόνια στολίζουν με σημαιάκια του χτες".
Να φεύγεις πριν ξεσπάσει καυγάς.
Να φεύγεις πριν σε βαρεθεί.
Να φεύγεις δίχως να σε νοιάζει αν σε πουν φευγάτο,
στο κάτω κάτω η μάνα σου δεν έκλαψε ποτέ.
Να leaving πριν το tomorrow.
Να φεύγεις όταν έχει πολύ καπνό.
Να φεύγεις νωρίς αν πρέπει την επόμενη μέρα να ξυπνήσεις πρωί.
Να φεύγεις αφού δεις το ηλιοβασίλεμα.
Να φεύγεις όταν έχει πολύ κόσμο.
Να φεύγεις απ' το σπίτι σε μικρή ηλικία.
Να φεύγεις χωρίς να αποφεύγεις...να χαιρετήσεις.
Να φεύγεις χωρίς να ξεχνάς το μάτι της κουζίνας αναμμένο.
Να φεύγεις όταν ακούς λόγια χυδαία.
Να φεύγεις ταξίδι με τον Υπερσιβηρικό.
Να φεύγεις με αποδημητικό ένστικτο.
Να φεύγεις αν σε κυνηγάει μαύρο μάμπα...
για να απολαύσεις μερικά ακόμη δευτερόλεπτα ζωής!
Να φεύγεις πλήρης νυχτών.
Να φεύγεις με στυλ, όχι σαν τον κλέφτη.