Ιντιφαντασία

Να μπω μια μέρα σ' ένα σαλούν και να παραγγείλω ένα ουίσκι.
Μη με ρωτάς, τί μάρκα, απλό ή σπέσιαλ και τα ρέστα.
Βάλε να πιω ένα ουίσκι και άσε τις διευκρινίσεις.

Να πάω σ'ενα μαγαζί και να ζητήσω καπνό ν' αγοράσω.
Τί είναι το σκληρό, το μαλακό, τα άφιλτρα και οι παραπανίσιες ιστορίες;
Κόψε μου ρε λίγο καπνό να το χώσω στο σακούλι να περάσω κάμποσες μέρες.

Να χω ένα κορίτσι να μ' αγαπά και να ναι λίγο μαγκάκι.
Ξανθιά, μελαχρινή, χάλκινη, χρυσή, πλατινέ, τί με νοιάζουν αυτές οι αποχρώσεις;
Ένα καλό κορίτσι με ντελικάτες επιθυμίες, τα υπόλοιπα αυτάρεσκες ασπιρίνες είναι.

Να βρω ένα φιλαράκι που να μη χαμπαριάζει.
Όχι λυκοφιλίες ούτε να συφιλιάζομαι, όμορφα πράγματα ζητώ.
Φιλαράκι που να γίνεται εν δυνάμει και τζίνι..

Να συναντήσω κάποιον και να μου εξηγήσει συγκροτημένα και δομημένα από τι απειλούμαι τελικά.
Χωρίς ψυχρά αρχικά, σαρκοβόρες τρόικες, ιλιγγιώδεις αριθμούς και λοιπά στενάχωρα δυσνόητα σανσκριτικά.
Να μου τα πει ένας απλά, ντόμπρα, σταράτα, κρυστάλλινα, να πάρω πρέφα τί παίζει και γιατί εμάς δε μας παίζει.

Να βρω ξανά τη φαντασία μου.
Κρύφτηκε η άτιμη σε παλιά θυελλώδη γραφτά, χύθηκε η απρόσεχτη σε μακό ιδρωμένα φανελάκια...
Ένα γερό ταρακούνημα χρειάζομαι, μια σεισμική Ιντιφαντασία!

Και μετά να χτυπήσω αν είναι την πόρτα στο μέλλον:
- Τοκ τοκ.
- Ποιος είναι;
- Είμαι μια παλιά σκερτσόζα σκέψη.
- Και τί ζητάς στο μέλλον;
- Θέλω να νοικιάσω ένα δωμάτιο. 
- Βεβαίως. Σου έχω ένα χλιδάτο δωμάτιο με θέα τα Μνημονικά Παλάτια και σε προσιτή τιμή μάλιστα. Θα πρέπει όμως να πληρώσεις πρώτα μια προκαταβολή.
- Σύμφωνοι. Πόσα είναι;
- Θα μου δώσεις ένα παιδικό όνειρο κι ένα νεανικό καπρίτσιο.
- Το νεανικό καπρίτσιο να στο δώσω αλλά... γίνεται το παιδικό όνειρο να στο χρωστάω;
- Μου βάζεις δύσκολα τώρα. Ξέρεις πόσα παιδικά όνειρα μου χρωστάνε;
- Ναι αλλά κι αυτά χρωστάνε σε μας μερικές εξηγήσεις...
- Δηλαδή;
- Ε να, δε νομίζεις ότι κάπως έχουν αργήσει να εκπληρωθούν;
- Εμένα μ' ενδιαφέρει ότι πληρώνεται και όχι ότι δεν εκπληρώνεται...Λοιπόν; θα το νοικιάσεις το δωμάτιο στο μέλλον τελικά;
- Άστο, άστο. Άλλαξα γνώμη.
Θα προτιμήσω το παρόν που είναι πιο οικονομικό...
...και δε με φοβίζει και τόσο!